Op 15 september ontstond er grote onrust op de gezinslocatie van het COA in Burgum, toen de DT&V een jong gezin uit Afghanistan ophaalde om uitgezet te worden naar hun land van herkomst. Bij een poging om te vluchten viel de man van dit gezin van de trap, waarna meer hulpdiensten ter plaatse kwamen. We hebben allemaal de beelden kunnen zien van de groep mensen die in optocht naar het gemeentehuis liep om uiting te geven aan hun frustratie, wanhoop en angst. Het heeft niet alleen de fractie van de ChristenUnie, maar ook veel inwoners van onze gemeente erg aangegrepen.

Wij willen onze waardering uitspreken voor de wijze waarop mevrouw Mansveld als burgemeester van onze gemeente deze mensen te woord heeft gestaan. Van bewoners van het AZC hebben wij begrepen dat ook haar bezoek aan de gezinslocatie, de maandag daarop, ontzettend is gewaardeerd.

Naar aanleiding van deze gebeurtenissen heeft de ChristenUnie samen met Grienlinks het college een aantal vragen gesteld. De snelle beantwoording van deze vragen heeft veel duidelijkheid gebracht, en gelukkig ook een aantal geruchten kunnen ontkrachten. Zo is er geen gebruik van een stroomstoot wapen en is de Afghaanse man niet met de traumahelikopter naar het MCL vervoerd.

Toch blijven er voor de fractie van de ChristenUnie grote zorgen bestaan over een aantal zaken.

-          Het feit dat de vader van dit Afghaanse gezin tot twee keer toe een vluchtpoging ondernam, vindt zijn oorsprong in het landelijk beleid dat we mensen terug sturen naar landen en gebieden waar het niet veilig is. Kunnen wij van mensen verwachten dat ze meewerken aan terugkeer naar hun land van herkomst wanneer ze daar hun leven niet zeker zijn?

-          De inbewaringstelling is, volgens het college, uitgevoerd volgens de landelijke protocollen en wordt geacht proportioneel te zijn. Wat er zich op de 15^e september heeft afgespeeld valt onder regulier. Met andere woorden; buiten de val om, gaat het altijd ongeveer op deze manier. Maar is het daarmee afgedaan? Kunnen wij instemmen met deze manier van handelen?

-          De kinderen, die in ons midden opgroeien en keer op keer geconfronteerd worden met het onvrijwillig vertrek van medebewoners, zich afvragend wanneer zijzelf aan de beurt zullen zijn, deze kinderen verdienen onze aandacht. We zijn blij met de toezegging dat het college in gesprek zal blijven met het COA, maar zijn tegelijk van mening dat er ook vanuit het Rijk meer oog moet komen voor het welbevinden van deze kinderen.

Bij al deze zaken kunnen we terecht wijzen naar het Rijk, als verantwoordelijke overheid. Daarom hebben wij hierover ook contact gehad met partijgenoten in de landelijke politiek. Maar wat ons betreft is daarmee de kous niet af. Deze dingen spelen zich af in onze gemeente, en hebben betrekking op mensen die onder ons wonen. Daarom zullen wij de komende tijd zowel lokaal als landelijk aandacht blijven vragen voor de situatie van deze kwetsbare groep mensen.

U hoort van ons!