In de raadsvergadering van januari heeft de raad een motie aangenomen om het gebruik van SBR rubbergranulaat uit te faseren en niet meer te gebruiken als infill voor nieuwe kunstgrasvelden. Als ChristenUnie willen wij van het SBR rubber af vanwege de negatieve milieueffecten, het voldoet niet aan het bouwbesluit en is daarmee wat ons betreft niet meer te verantwoorden. Bij het aannemen van de motie heeft de wethouder aangegeven dat dit hoogstwaarschijnlijk forse meerkosten op zou leveren voor het veld dat bij de Nije Westermar geplaatst zal worden.
Bij het eerder genomen besluit voor de Nije Westermar was opgenomen dat de voetbalclubs het extra kunstgrasveld zelf zouden financieren. Met die voorwaarde hebben wij ingestemd omdat wij in beginsel liever écht gras zien. Toen de raad met de motie van januari de spelregels veranderde was voor ons duidelijk dat de meerkosten die hierdoor ontstaan bij dit kunstgrasveld voor de gemeente moeten zijn. Geen misverstand wat dat betreft.
Het college ging met de motie aan de slag en kwam met het voorstel om EPDM infill te gebruiken voor dit kunstgrasveld. Wij zijn diep in deze materie gedoken en hebben verschillende onderzoeken en rapporten gelezen. Deze hebben wij daarna weer gecheckt met de bevindingen van de gemeente. Op basis hiervan kunnen wij achter de keuze voor EPDM staan.
Waarom? Laten we vooropstellen dat geen enkele infill 100% duurzaam is en alle soorten van infill eigen voor -en nadelen hebben. Non-infill velden zijn voor dit moment nog geen optie, de KNVB stelt met name dat hier nog meer ervaring mee opgedaan dient te worden. Als we dan gaan kijken naar de diverse opties infill, zullen velen als eerste alternatief denken aan kurk want dat is een natuurlijk product. Helaas blijkt dat in de realiteit een lastige. De afkomst van kurk is lastig te controleren dus is het niet bekend of het kurk dat je gebruikt een chemische behandeling heeft gehad. Daarnaast bevat kurk PAKS en heeft het last van schimmel- en bacterievorming. Ook het slijten van dit type infill is een nadeel. Doordat het veel slijt zal er vaak nieuwe infill toegevoegd moeten worden. Tevens verspreidt kurk zich meer dan de andere opties naar de omgeving, wat we zo veel mogelijk willen voorkomen. Belangrijk voor ons is ook dat kurk daarnaast niet aan de Europese REACH norm voor gezondheid voldoet.
Voor TPE en EPDM geldt dat er veel infill nodig is, waarbij EPDM minder verspreidt naar de omgeving en geen PAKS bevat. Dit laatste geldt wel voor TPE. Beide types zijn duurzaam als het gaat om slijtage en kunnen lang mee. TPE heeft als voordeel dat het voldoet aan het cradle-to-cradle principe (herbruikbaar als grondstof zonder verlies van waarde) en EPDM niet. Wel kan EPDM prima gerecycled en hergebruikt worden als infill. TPE en EPDM hebben ook als voordeel dat de herkomst bekend is. Nadeel; het zijn vrij prijzige opties ten opzichte van SBR. Beide gaan lang mee maar kunnen gaan samenklonteren.
Alles afwegende hebben wij daarom ingestemd met het gebruik van EPDM als infillmateriaal voor een al toegezegd kunstgrasveld. Als gemeente staan wij voor de meerkosten omdat wij halverwege een proces nieuwe eisen hebben gesteld. Wie A zegt moet in deze ook B zeggen en daar staan wij voor!